Osoby chore na nerwicę czują się winne, unikają sytuacji wywołujących lęk i powoli tracą zaufanie, że ktokolwiek jest w stanie im pomóc. Najbliżsi martwią się, chcą pomóc, doradzić, umawiają spotkania z psychologiem, nic jednak z tego nie wychodzi bo osoba chora odmawia pomocy. Co zatem możesz Ty sam zrobić? Pierwszy krok to zaakceptowanie swojej nerwicy i przyznanie sobie prawa do wszystkich pojawiających się emocji i zachowań. Bardzo często samo nazwanie lęku przyniesie Ci ulgę a tym samym łatwiej z innymi będziesz rozmawiał i swojej choroby.
Nie oczekuj cudów. Nie szukaj cudownej recepty, która już natychmiast rozwiąże Twoje problemy. Unikaj zwłaszcza szybkich porad na forach internetowych. Wsparcie osób, które przeżywają to samo co Ty jest pomocne, ale również ..”nakręca” chorobę. Opisywanie swoich objawów, analizowanie objawów innych powoduje, czytanie o nich powoduje koncentrację na nerwicy. Sam się nakręcasz jeszcze bardziej. Lepiej koncentruje swoją uwagę się na sprawach, które odwracają uwagę od nerwicy.
Zamiast zastanawiać się, kiedy dopadnie Cię kolejny atak, przypomnij sobie, jak się zachowujesz kiedy nie masz lęków? Jak wygląda Twój dzień kiedy Twoje leki są mniej intensywne? Co robisz by je skutecznie osłabić i zyskać and nimi poczucie sprawstwa? Jakie sytuacje nie wywołają Twoich lęków.
W nerwicy dużym problemem jest spirala lęku- często boisz się, że zaczniesz się bać. Zamiast zatem unikać lęku, konfrontuj się z nim. Umów się ze sobą że np: codziennie od 14:00 do 14:30 będzie przyglądać się swojemu lękowi. Poświęć te 30 minut tylko na lęk. Przygadaj mu się, zamiast przed nim uciekać. Zobacz jaki on jest, co ten lęk chce Ci powiedzieć, przed tym Cię ostrzega a czym tylko straszy i pisze scenariusze zdarzeń które nigdy się nie wydarzyły. W ten sposób obserwując swój lęk, przerwiesz jego spiralę a to pierwszy krok, żebyś zdystansował się do nerwicy. Jak już raz uda Ci się obserwować swój lęk a nie uciekać przed nim to znak że wygrywasz! To ty zaczynasz zarządzać swoim lękiem a nie on Tobą.
Często bywa i tak, że Twoja nerwica jest nieświadomym sposobem ucieczki od innych problemów. Zadaj sobie pytanie, dlaczego chcesz się pozbyć nerwicy?. Jak wyglądałoby twoje życie, gdybyś nie miał napadów lęków? Zdarza się bowiem, że mając dolegliwości nerwicowe zyskujesz „taryfę ulgową ” w życiu. I tak w pracy szef jest bardziej wyrozumiały, klienci nie chcą Cię drenować, domownicy nie mówią Ci o swoich problemach, partner troszczy się o Ciebie w szczególny sposób itd. Jednym słowem masz korzysz z nerwicy. Robisz to często zupełnie nieświadomie i w ten sposób zyskujesz uwagę innych. W tym przypadku to dowód na to, że Twoja nerwica jest wyrazem obawy przed odrzuceniem.
Jeśli nie umiesz sam sobie poradzić sobie z objawami nerwicy, przestajesz normalnie funkcjonować w życiu codziennym i czujesz że „coś” dzieje się z Tobą „nie tak”. Zadbaj o sobie! Umów się z terapeutą i zaufaj że dasz radę nad nią zapanować.
Jeśli jesteś partnerem osoby chorej na nerwicę a ona nie chce przyjść do gabinetu psychoterapii, przyjdź Ty sam.
